Begin september…
Samen met de kids bekeken we alle honden die ter adoptie
stonden. Er waren veel leuke en mooie bij. En iedereen verdiende wel een tweede
kans. We besloten er toch een jongere uit te kiezen. We hadden al 2 teefjes.
Waarom eens geen reutje? Ons oog viel op Spartacus. De jongste die er op staat
: 11 maanden. Een hele mooie bruinrood gestroomde. We
vulden de adoptieaanvraag online in.
Enkele dagen gingen voorbij tot we plots telefoon kregen uit
Spanje. Mevr.Broeders belde ons persoonlijk op om de adoptie te bevestigen. Ze
vertelde ons ook dat de adoptiedag van september net voorbij was. We hadden
onze aanvraag net de dag na de adoptiedag ingediend. Jammer…
Maar er zat niets anders op dan af te wachten… Tot de volgende
adoptiedag.
Enkele weken later kregen we bezoek van de
regioverantwoordelijke die ons heel wat nuttige tips en info bezorgde. Alles
was in orde maar de omheining van de tuin was toch niet hoog genoeg. Dit deed
ons even schrikken. Een hekken van 1,5 m
te laag ? Gelukkig was een deel van de tuin wel afgezet met een houten
afsluiting van 1,80 m . We wilden geen risico’s nemen dus besloten we de tuin
te verdelen in 2 delen waarvan het eerste stuk afgesloten wordt met een vaste
draadafsluiting van 2 m hoog. We haalden ook wat extra constructiehout om de
poortjes die aanwezig waren hoger te maken. Ziezo, alles klaar om Spartacus te
ontvangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten