September 2014
We zaten al enkele jaren met de gedachte om ooit een Spaanse
windhond te adopteren. We hadden de organisatie ook al vaak eens tegengekomen
op dierenbeurzen. O.a. Beestjes en Baasjes. Het idee sprak ons echt wel aan. Maar
de tijd was er toen nog niet rijp voor. Onze jongste dochter was nog te jong .
We hadden al 3 honden.
In augustus 2013
overleed ons Frans Bulldogje Floppy. Ze had 11 mooie jaren bij ons geweest. Een
lieve , lieve schat. Heel het gezin was ondersteboven van haar heengaan. Er was
nog niet onmiddellijk behoefte een nieuwe hond erbij te nemen.
Tot een jaartje later. De gedachte van een windhond te
adopteren spookte af en toe door ons hoofd. Die gedachte liet ons niet los. We
wilden zeker geen overhaaste beslissing nemen. Maar het kriebelde… Ik betrapte
mezelf er op dat ik vaak ging surfen op zoek naar info over de windhond. Toen
kwam ik plots bij de website Greyhounds in nood. Vol aandacht begon ik alle
info hierover te lezen. Het zou toch mooi zijn… zei mijn man plots. Weet je nog
: We hebben nog altijd zo’n infofolder liggen. Plots konden we de galgo’s niet meer
uit ons hoofd zetten. Na een overleg met de kinderen ( die al lang een derde
hond wilden ) groeide het idee steeds verder. Mijn man had een collega die een aantal jaar
geleden ook eentje adopteerde. Hij was hier heel enthousiast over. We begonnen
steeds meer info te verzamelen en werden steeds zekerder van ons idee. Een
Spaans vriendje een mooie thuis bezorgen…een achtergelaten, mishandelde hond
een 2de kans geven… een extra wandelbuddy… een nieuwe lieve
huisgenoot …de kids die al lang uitzien naar een nieuwe speelkameraad… zoveel
liefde en vriendschap erbij… We waren echt wel overtuigd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten